Invasieve waterplanten in het water: hoe ze te behandelen? Hoe ze te herkennen? Na algen zijn invasieve waterplanten vaak de belangrijkste oorzaak van eutrofiëring in een waterlichaam. In België en Frankrijk zijn de meest voorkomende planten watermelk, elodea, waterteunisbloem, ..
Deze waterplanten vangen de in het water aanwezige fosfaten en nitraten op om hun groei te bevorderen. Een paar planten in een meer zijn geen probleem, maar als ze te veel groeien, kan dat problemen opleveren.
Hoe ga je om met invasieve planten in een natuurlijk waterlichaam?
Zogenaamde “invasieve” waterplanten, vaak onzorgvuldig of per ongeluk geïntroduceerd (leeghalen van een aquarium of vijver, transport van zaden of plantendelen door een dier, door de wind of via een bootromp van het ene waterlichaam naar het andere), kunnen zich zeer snel ontwikkelen en de gehele endogene flora van hetzelfde waterlichaam overnemen. Dit verschijnsel maakt deel uit van het eutrofiëringsproces.
Wanneer zij namelijk sterven, met name in de winter, zal het teveel aan organisch materiaal dat met deze afbraak gepaard gaat, zich op de bodem van het water ophopen. Aërobe bacteriën, die van nature in het milieu aanwezig zijn, hebben veel zuurstof nodig om dit organisch materiaal te oxideren en af te breken. Als gevolg daarvan krijgen de andere soorten in het waterlichaam (fauna en flora) een zuurstoftekort en ontstaat er een biologisch onevenwicht, wat leidt tot de zogenaamde “vroegtijdige veroudering” van het waterlichaam. Dit is een van de uitingen van het verschijnsel eutrofiëring.
Hoe beheert u invasieve waterplanten in uw vijver? Aquiflor helpt u om deze planten uit uw natuurlijk waterlichaam te verwijderen. Wij analyseren uw waterlichaam, beheren de mechanische verwijdering van waterplanten uit uw waterlichaam en behandelen het waterlichaam na de verwijdering. Wij kunnen u ook het maaien van waterplanten in waterrijke gebieden aanbieden.
Maaien is het maaien van ondergedompelde, drijvende of rechtopstaande waterplanten, en bij uitbreiding van planten in waterrijke gebieden, door maaien of anderszins. De gemaaide waterplanten moeten worden verwijderd en op de oevers van het waterlichaam worden gedeponeerd om gisting en verrotting van deze plantenmassa op de bodem van het water te voorkomen. Overgroei leidt tot snelle verzanding en vermindering van het wateroppervlak. Dit is de enige niet-chemische beheersmethode.