Het belang van waterhardheid in een vijver
Le 5 dec 22
Publié dans la catégorie :
Wat is het belang van waterhardheid in een vijver? Soms lees je op forums, “voeg stadswater toe” en je hardheid zal stijgen. In sommige gebieden kan stadswater uw waterhardheid zeer hoog doen oplopen. Dit is echter niet altijd voldoende. Een goede hardheid houdt planten gezond en vissen gezond.
Hard water is niet erg gevoelig voor pH veranderingen. De pH is de waterstofpotentiaal. Het geeft een indicatie van het evenwicht tussen zuren en basen in de vijver. Als u zeer hoge hardheden heeft en er is zure vervuiling in de vijver, zal de pH weinig variëren. In deze microgids raden wij u aan de video van Nicolas onderaan de pagina over waterhardheid te bekijken.
Het meten van GH – Totale hardheid in een vijver
De totale hardheid van het water wordt bepaald door het calcium en magnesium. Dit wordt de GH-waarde van het water, uitgedrukt in graden Duitse hardheid (°dH). Een goede GH-waarde voor vijverwater ligt tussen 8° en 12° dH. Dit is om verschillende redenen belangrijk. De meeste vijverplanten groeien optimaal in deze waarden en de ontwikkeling en activiteit van micro-organismen is optimaal in dit middelharde water.
De zuurstoftoevoer is in deze waarden het best gewaarborgd. Wanneer de toevoer van CO2 buiten het groeiseizoen toeneemt, is de kans op verzuring klein. Bij GH-waarden van 8° tot 12° DH wordt het teveel aan CO2 juist gebonden door calcium en is er dus geen gevaar voor verzuring of zuurstofgebrek.
Door klimaatinvloeden (regen, hagel, sneeuw) en biologische processen wordt het vijverwater voortdurend zachter. Daarom moet de GH-waarde meerdere keren per jaar worden gecontroleerd. In ieder geval in de lente en de herfst. Als de waarde lager is dan 8° dH, is het belangrijk deze te verhogen.
Het meten van KH – gedeeltelijke hardheid in een vijver
De carbonaathardheid of KH-waarde is een belangrijke pijler in het vijvermilieu. De KH-waarde wordt ook wel tijdelijke hardheid genoemd. Het wordt ook wel de maagzuurkracht genoemd.
Carbonaat wordt gevormd door de binding van vrij koolstofdioxide (CO2) aan calcium en/of magnesium. Dit levert een bron van koolstofdioxide (CO2) voor waterplanten en algen. Wanneer het milieu (micro-organismen) voldoende CO2 afgeeft om de vraag naar plantengroei te compenseren, blijft de KH-waarde stabiel. Wanneer de vraag naar CO2 van planten echter groter is dan het aanbod, komt de CO2-bron van het carbonaat onder druk te staan en daalt de KH-waarde. Een goede KH-waarde varieert tussen 6° en 10°dH. Deze waarde kan ook met een eenvoudige test worden bepaald.
Bij een stagnerende ontwikkeling van het vijvermilieu zal de KH-waarde dalen, wat gepaard gaat met een stijgende pH-waarde. Wanneer het vrije kooldioxide toeneemt, zal de KH-waarde stijgen en de pH-waarde dalen. Dit geldt vooral in de herfst en de winter, wanneer de groei van waterplanten vertraagt of stopt. Dit leidt tot een verhoogde afname van CO2. Dit natuurlijke kooldioxideproces voorkomt dat het milieu zuur wordt en zorgt ervoor dat er geen gebrek aan zuurstof is. Bovendien kan kooldioxide zich alleen binden als de GH-waarde voldoende hoog is, boven de 8°dH.
Hoe analyseert u de hardheid van vijverwater?
Om de hardheid van het water te analyseren hoeft u alleen maar een striptest of een druppeltest te gebruiken. Met dit type test kunt u snel de GH & KH in het water beoordelen. Als uw vijver ondanks regelmatige toevoer van leidingwater een lage hardheid heeft, raden wij u aan het leidingwater te testen. Ontdek hier onze gids voor het testen van vijverwater.
